ఓ బాపూ నీకు నీవే సాటి

1869-1948

"గాంధీ పుట్టిన దేశం రఘు రాముడు ఏలిన రాజ్యం ఇది సమతకు మమతకు సంకేతం" అని ఒకరంటే, ఇంకొకరు "గాంధి పుట్టిన దేశమా యిది నెహ్రు కోరిన సంఘమా ఇది సామ్యవాదం రామరాజ్యం సంభవించే కాలమా" అంటారు.  
      నాణానికి రెండువైపులు ఉన్నట్లు రేపటి వెలుగును చూస్తామన్న ఆశావాదం ఒకవైపు. నలుదిక్కుల ఆవరించిన కటిక చీకట్లు తప్ప అరుణ కిరణాలను చూడలేమన్న నిరాశావాదం మరొక వైపు. 
      అప్పటికీ ఇప్పటికీ ఏం తేడా లేదు. అసలు ఎప్పటికీ మార్పు రాదు. నీ బొమ్మకు దండవేసి చేతులు దులుపుకునే రాజకీయం నిన్ననుసరించాలని అనుకోదు. అదంతా ఒక పబ్లిసిటీ స్టంటు.  
      ఈ ప్రపంచంలో శాంతిని నెలకొల్పాలన్న నీవంటి మహాత్ముడిని  అయిదు సార్లు నిరాకరించింది నోబెల్ సంస్థ నీకు పురస్కారం ఇవ్వడానికి. ఇలాంటి సంస్థ ఉంటేనేం లేకుంటే ఏం? అసలు నిన్ను తిరస్కరించిన నాడే పడిపోయింది దీని విలువ. 
      "మహాత్ముడే కలలుగన్న మరో ప్రపంచం" కేవలం ఒక కల మాత్రమే అనిపిస్తుంది. అధికారం కోరకుండా ప్రజా సేవ చేసే వారు ఈ కాలంలో లేరు. ఎందఱో నకిలీలు ఈ రోజు నీ పేరు చెప్పుకుని బతికేస్తున్నారు. నిజమైన గాంధేయ వాదులు అపుడో కాలం చేసారు. 
      ఎవరు నిన్ను, నీ ఆశయాలను ఆదరించినా లేకపోయినా ఓ బాపూ నీకు నీవే సాటి. నీవు నుడివిన వాక్కులు 

"రఘుపతి రాఘవ రాజారాం పతిత పావన సీతారాం

ఈశ్వర అల్లా తేరే నామ్ సబ్ కో సన్మతి దే భగవాన్" 

అనేవి అక్షర సత్యాలు. నీ వర్ధంతి నాడు ఇవే నా అశ్రు నివాళులు. అందుకో ఓ బాపూ!